در نمایندگی ما، معمولاً از کابل‌های کواکسیال RG-59 یا RG-6 برای اتصال دوربین‌ها به دستگاه‌های ضبط یا نمایش استفاده می‌شود. کابل RG-59 برای دوربین‌های معمولی و مسافت‌های کوتاه‌تر مناسب بوده، در حالی که کابل RG-6 برای انتقال تصاویر با کیفیت بالاتر و در مسافت‌های طولانی‌تر به کار می‌رود. این کابل‌ها دارای مشخصات فنی خاصی هستند که تضمین می‌کنند سیگنال‌های تصویری و صوتی به خوبی از دوربین به دستگاه‌های دیگر منتقل شوند. به طور معمول در ساخت این کابل‌ها از سیم‌های مسی با عایق مناسب استفاده شده تا کیفیت تصویر و انتقال سیگنال به بهترین شکل ممکن انجام شود.

انتخاب کابل مناسب در کابل کشی دوربین مداربسته، کلیدی‌ترین مرحله در نصب سیستم است. نوع استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته به تکنولوژی دوربین مدار بسته بستگی دارد: دوربین‌های آنالوگ از کابل کواکسیال و دوربین‌های تحت شبکه از کابل شبکه استفاده می‌کنند. کیفیت کابل نیز بر روی کیفیت تصاویر تاثیر مستقیم دارد، بنابراین بهتر است از کابل‌های استاندارد و باکیفیت استفاده شود. در ادامه به بررسی روش کابل کشی در هر یک از این سیستم‌ها خواهیم پرداخت.

استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته در سیستم های آنالوگ

برای نصب دوربین‌های مداربسته آنالوگ، معمولاً از کابل‌های کواکسیال استفاده می‌شود. کابل RG59 یکی از رایج ‌ترین نوع کابل‌های کواکسیال برای این منظور است. علاوه بر این می‌توانید از کابل‌های ترکیبی نیز بهره ببرید که هم قابلیت انتقال تصویر را دارند و هم امکان تأمین برق دوربین‌ها را فراهم می‌کنند. در واقع این کابل‌ها سیم برق را نیز در ساختار خود جای داده‌اند. مراحل نصب دوربین‌های مداربسته آنالوگ شامل اتصال این کابل‌ها به دوربین‌ها و دستگاه ضبط تصاویر (DVR) است.

مراحل کابل کشی دوربین مدار بسته در سیستم های آنالوگ

مراحل کابل کشی دوربین مدار بسته در سیستم های آنالوگ

مراحل کابل کشی دوربین مدار بسته در سیستم های آنالوگ

تعیین محل دقیق دوربین‌ها: قبل از هر کاری موقعیت های که می‌خواهید دوربین نصب کنید را مشخص کنید. مسیر کابل‌ها را هم در نظر بگیرید.

برش کابل: کابل کواکسیال را به اندازه نیاز ببرید.

اتصال فیش BNC: فیش BNC را به سر کابل وصل کنید. نوع فیش (پرسی، پیچی یا لحیمی) مهم است.

تامین برق: آداپتور یا منبع تغذیه را به دوربین و دستگاه ضبط وصل کنید.

اتصال کابل به دوربین و دستگاه ضبط: یک سر کابل را به دوربین و سر دیگر را به دستگاه ضبط وصل کنید ، می توانید از پورت BNC استفاده کنید.

اتصال به نمایشگر: با کابل VGA یا HDMI، دستگاه ضبط را به نمایشگر وصل کنید تا تصویر دوربین‌ها را ببینید.

استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته در سیستم های تحت شبکه

برای انتقال تصاویر در دوربین‌های مداربسته تحت شبکه معمولاً از کابل‌های شبکه Cat5e و Cat6 استفاده می‌شود. این کابل‌ها هم تصویر و هم برق مورد نیاز دوربین را (با استفاده از فناوری PoE) تأمین می‌کنند. برای نصب دوربین‌های IP، ابتدا باید کابل‌ها را به درستی کشیده و سپس دوربین‌ها را به آن‌ها متصل کنید.

مراحل کابل کشی دوربین مدار بسته در سیستم های تحت شبکه

برش و سوکت‌زنی کابل: کابل شبکه را به اندازه دقیق برش داده و سوکت‌زنی کنید. قبل از اتصال، حتما تست کنید تا از صحت کارکرد آن اطمینان حاصل کنید.

محافظت از کابل‌ها: برای افزایش طول عمر و امنیت کابل‌ها، آن‌ها را درون لوله فلکسی قرار دهید. استفاده از رک دوربین نیز به نظم‌ دهی و محافظت بهتر تجهیزات کمک کننده است.

کابل‌کشی منظم: کابل‌ها را از داخل داکت یا لوله فلکسی عبور دهید تا ظاهر مرتبی داشته باشند و از آسیب دیدن آن‌ها جلوگیری شود.

اتصال دستگاه‌ها

اتصال مستقیم: در برخی مدل‌ها، دستگاه ضبط و دوربین را می‌توان مستقیماً به یکدیگر متصل کرد.

اتصال با سوئیچ: در مدل‌های دیگر، دوربین‌ها به سوئیچ و سوئیچ به دستگاه ضبط (NVR) متصل می‌شوند.

برچسب‌گذاری: برای سهولت در شناسایی کابل‌ها، بر روی آن‌ها برچسب بزنید.

تامین انرژی: به دستگاه ضبط، سوئیچ و دوربین‌ها با استفاده از آداپتور یا منبع تغذیه، برق مورد نیاز را تامین کنید.

نمایش تصاویر: با اتصال نمایشگر به دستگاه ضبط از طریق کابل VGA یا HDMI، تصاویر دوربین را مشاهده کنید.

حداکثر طول استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته

همان‌طور که اطلاع دارید، استانداردهای خاصی برای کابل‌کشی دوربین‌های مداربسته وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، محدودیت طول کابل است. این محدودیت به این دلیل اهمیت دارد که طول بیش از حد کابل می‌تواند روی کیفیت تصاویر دوربین‌ها تاثیر منفی بگذارد. به عبارتی اگر کابل دوربین از طول استانداردش بیشتر باشد، ممکن است با مشکلاتی مثل افت کیفیت تصویر مواجه شویم. البته این طول استاندارد بسته به نوع سیستم دوربین مداربسته و نوع کابلی که استفاده می‌کنیم متفاوت است. در ادامه به بررسی دقیق‌تر این موضوع می‌پردازیم.

حداکثر طول استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته تحت شبکه

وقتی از دوربین‌های تحت شبکه و کابل CAT6 استفاده می‌کنید، حداکثر طول کابل برای انتقال تصویر با کیفیت، حدود 100 متر است. اگر نیاز به پوشش مسافت بیشتری دارید، می‌توانید از تقویت‌کننده‌های PoE استفاده کنید. این دستگاه‌ها به شما اجازه می‌دهند تا طول کابل را تا 300 متر افزایش دهید. اگر هم از کابل CAT5e استفاده می‌کنید، حداکثر طول کابل قابل قبول به 70 متر محدود می‌شود که با کمک تقویت‌کننده تا 220 متر قابل افزایش است.

حداکثر طول استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته آنالوگ

در سیستم‌های دوربین مداربسته آنالوگ، معمولاً از کابل کواکسیال RG59 برای انتقال تصاویر استفاده می‌شود. حداکثر مسافتی که این کابل می‌تواند بدون افت کیفیت قابل توجه، سیگنال را منتقل کند، بین 200 تا 250 متر است. برای افزایش این محدودیت و پوشش مسافت‌های طولانی‌تر تا حدود 1000 متر، می‌توان از تقویت‌کننده‌های ویدئویی استفاده کرد. عوامل محیطی مانند وجود نویزهای الکترومغناطیسی و موانع فیزیکی در محیط، بر کیفیت انتقال تصویر و حداکثر طول قابل قبول کابل تأثیرگذار هستند. برای کابل‌کشی در مسافت‌های بسیار طولانی به‌ویژه در محیط‌های باز استفاده از ویدئو بالن‌ها نیز می‌تواند راهکاری مناسب باشد.

هزینه کابل کشی دوربین مدار بسته

هزینه کابل کشی دوربین مداربسته به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله مهم‌ترین این عوامل می‌توان به وسعت محیطی که تحت پوشش دوربین قرار می‌گیرد، ارتفاع نصب دوربین‌ها و تعداد دوربین‌های مورد استفاده اشاره کرد. هرچه محیط بزرگ‌تر باشد و دوربین‌ها در ارتفاع بیشتری نصب شوند، به کابل بیشتری نیاز خواهد بود و در نتیجه هزینه کابل ‌کشی افزایش می‌یابد. همچنین، نوع دوربین‌ها و تعداد آن‌ها نیز در تعیین هزینه نهایی تأثیرگذار است. علاوه بر این، استفاده از داکت و لوله فلکسی برای محافظت از کابل‌ها نیز هزینه جداگانه‌ای دارد که بر اساس متراژ محاسبه می‌شود.

عوامل موثر بر هزینه استاندارد کابل کشی دوربین مدار بسته

علاوه بر مواردی که ذکر شد، عوامل دیگری همچون پیچیدگی ساختار ساختمان، نوع دیوارها (دیوارهای بتنی، گچی و …) و دسترسی به نقاط نصب دوربین نیز در تعیین هزینه نهایی کابل کشی مؤثر هستند. برای مثال، نصب دوربین در ساختمان‌های قدیمی یا ساختمان‌هایی با ساختار پیچیده ممکن است به دلیل نیاز به ایجاد کانال‌های جدید یا عبور کابل از مسیرهای دشوار، هزینه بیشتری را به همراه داشته باشد. همچنین، نوع کابل مورد استفاده (کابل کواکسیال، کابل شبکه و …) و کیفیت آن نیز در هزینه نهایی تأثیرگذار است.